کلمهی پرکاشن از واژهی لاتین “Percussio“ به معنی “ضربه زدن” یا “کوبیدن” گرفته شده است.
حالا میفهمیم که چرا به این سازها، سازهای کوبهای هم گفته میشه.
هر سازی که با ضربه، تکان دادن، مالیدن یا خراشیدن صدا بده، توی این خانوادهی بزرگ جا میگیرد.
از یک طبل بزرگ که توی مراسمهای آیینی استفاده میشود تا یک دایرهی کوچک برای موسیقیهای محلی، همه و همه عضو این خانواده هستند. نکتهی جالب اینجاست که این سازها نه تنها در هر فرهنگی وجود دارند، بلکه جزو قدیمیترین سازهای اون فرهنگ هم هستند.